Op zondagmorgen 11 juni is ons lid Sandra Rönitz-Wonink overleden. Sinds november heeft zij gevochten tegen een ernstige vorm van schildklierkanker. Ondanks dat zij deze strijd samen met Eric moedig is aangegaan, was deze helaas niet te winnen.
Het is aan het begin van het seizoen 1981/1982 wanneer Sandra, dan nog 12 jaar, haar aanmeldingsformulier inlevert bij de Korfbalvereniging DOS. Vanuit de Atjehstraat fiets de jonge Sandra 
plichtgetrouw naar de Van Deinselaan voor de trainingen en wedstrijden van haar nieuwe sport: korfbal.
Het wordt een lange succesvolle carrière. Ze doorloopt alle jeugdteams bij DOS. Rond haar overgang naar de senioren slaat haar club de handen ineen met Wesselerbrink en speelt ze bij DOS-WK.
Al sinds haar 15e traint ze vele jeugdploegen en helpt ze haar vereniging waar ze kan, in zowel de Jeugd Technische Commissie als later die van de Senioren. Ze is een vaste waarde in DOS-WK 2. Tot dat ene moment waarop hoofdtrainer Roel Tiekink zijn selectie aan de groep bekendmaakt en bij het noemen van de dames plots de naam “Sandra” klinkt… “Yes, Sandra in 1!”
Ze maakt vanuit de selectie de opmars van DOS-WK van de Tweede Klasse naar de Korfballeague mee. Ondanks haar beperkte lengte staat ze daarbij haar vrouwtje onder de korf. Door goed positie te kiezen, maakt ze veel langere dames vaak de ballen afhandig. Wie niet lang is … moet slim zijn!
Nadat Sandra haar korfbaltenue aan de wilgen heeft gehangen, blijft ze zich inzetten voor haar club. Zo treedt ze toe tot het Bestuur op een moment dat het minder gaat met de vereniging. Daar waar anderen in die tijd een stap terugdoen, doet zij er juist één vooruit. Trouw aan haar DOS-WK. Wanneer ze na 7 seizoen uit het Bestuur stapt, blijft ze de Ledenadministratie doen én volbrengt ze een opleiding tot sportmasseur waarna ze als medisch verzorgster van DOS-WK optreedt. Deze rol vervult ze ook voor het Pools nationaal team.
Naast korfbal is ‘lekker op vakantie’ samen met Eric ook een passie. Ze bezoeken vele campings en fietsen grote afstanden. Als het initiatief wordt gestart om deel te nemen aan de Roparun, doen Sandra en Eric mee. Op hun fietsen leggen ze vele kilometers af voor het goede doel.
Zichtbaar veel plezier beleven Sandra en Eric aan hun neefjes Max en Mick. Bijna alle thuiswedstrijden van de korfballende Max zijn ze als trouwe supporters langs de lijn te vinden.
Wanneer in november 2022 uit een dianose blijkt dat Sandra een ernstige vorm van schildklierkanker heeft met een zeer negatief perspectief, staat de wereld plots stil. Het duurt echter niet lang voordat Sandra strijdlustig op zoek gaat naar alternatieve behandelingen.
Met de voor haar kenmerkende nieuwsgierigheid en volharding leidt haar speurwerk naar een DRUP studie in Leiden en als laatste redmiddel naar een in Nederland niet erkende celtherapie. Voor deze therapie in Duitsland is echter veel geld nodig.
Wanneer de inzamelingsactie daarvoor start is de benodigde 22.000 euro in een tijdsbestek van 36 uur binnen. Daar waar Sandra altijd klaarstond om anderen te helpen, staan anderen nu klaar voor Sandra. Hartverwarmend. Helaas was het haar niet meer gegeven te starten met deze behandeling. Op haar verzoek wordt met toestemming van de donateurs een groot deel van het geld overgemaakt naar het Prinses Maxima Centrum voor kinderoncologie. Klaarstaan en iets doen voor anderen!
Met Sandra verliezen wij een groots lid die ontzettend veel voor ons heeft betekend. Binnen DOS-WK, in heel korfballend Nederland en ver daarbuiten wordt gehuild ...
Wij wensen Eric, ouders, Erwin, Liseth, Max, Mick en verdere familie en vrienden alle sterkte toe bij dit grote verlies.
Korfbalvereniging DOS-WK
René Gelderman
voorzitter